“Zegening”

“Zegening”,

Bij Nackaerts wordt elk voorwerp in zijn eigen vorm een levend iets. Geen schoonheid dragen zij voor het oog, maar een voor het hart met mythologische uitdieping van de menselijke figuren op zijn doeken gemaald.
Zie “Zegening”: achter de tafel waarop tussen vlammende geraniums en bleek lichtende kaarsen het kruisbeeld staat, langs de weg waar de processie heen trekken zal, een ganse familie van kleinkind tot grootmoeder. Wat een kracht in elk figuur en welk een verscheidenheid. Het kleine meisje blauw ogend, starend naar al dat wonderlijke gedoe, de vrouw met een kind op de arm gelukkig glimlachend om al de weelde die god haar gaf, de man gebogen van het zwoegen, ernstig om al het leed dat hij afwerpen moet, de grootmoeder met een milde kinderlijke lach rond de lippen om het leven dat zo simpel is als men er in berusten kan.
Zijn landschappen “De Wolken”, “Bloeiende boomgaard”, “Aan den draai van de weg” zijn van hetzelfde gehalte en maken van deze tentoonstelling zeker één der beste die wij in dit laat seizoen te zien krijgen.