Frans Nackaerts is een meester. Bekijk dat groote doek Als de processie voorbijgaat. Een realisme dat doordringt tot de geheimste roerselen van de volksziel. Dat boerengezin achter het tafeltje met het wit-gesteven ammelaken, het Lieve-Vrouwe-beeldje onder glazen stolp, de vazen met bloemen, de twee potten geraniums ervoor, het Hagelandsch dorp in den achtergrond – hoe echt, hoe waar dat alles!. Van het kleine meisje links “ons Mieke uitgesneden” zegt een volksvrouw achter mij, zoo typisch boers, over de jonge moeder zelf met haar jongste kind op den arm, naar den ouden boer met zijn vrouw, beiden met droom, moeheid en rust in hun oogen -een blik die op de processie wacht vol zelfinkeer en diep gepeins- tot het oud moedertje rechts dat u recht in de oogen ziet -hoe scherp is alles door den schilder afgekeken, hoe liefdevol weergegeven! Technisch is de compositie prachtig, de kleur-factuur sterk, de volkstypen zijn eenig. Hier is Nackaerts de meester die middenin zijn volk staat, het kent en bemint, het levensecht herschept tot groote, zeer groote volkskunst.

“Petite affiche”, 13 september 1936