Henri Joseph Thomas, Atelier Rue du Berceau

Henri Thomas

Henri Joseph Thomas (Sint-Jans-Molenbeek, 22 juni 1878 – Brussel, 22 november 1972) was een Belgische kunstschilder, beeldhouwer en etser / illustrator.

Henri Joseph Thomas kreeg zijn opleiding als kunstenaar van 1895 tot 1898 aan de Academie van Brussel. Na zijn opleiding begon hij een studio in Brussel en werkte hier eerst voornamelijk als illustrator van boeken van avant-garde schrijvers met lijntekeningen en gravures. Hij schilderde stillevens van bloemen, meestal in een vaas op tafel (Fleurs), vrouwelijke naakten, danseressen, genretaferelen, marines en maakte ook enkele sculpturen. Zijn carrière begon echt met de inzending van het schilderij Vénus de bar naar het Godecharle concours in 1909. Hij exposeerde werk gedurende de Belle Époque in de Cercle Artistique et Littéraire in Brussel in 1906, 1909 and 1921, en in de Société Nationale des Beaux-Arts in Parijs in 1906 en 1910. Thomas was lid van de vereniging van beeldende kunstenaars Labeur, die jaarlijks tentoonstellingen voor de leden organiseerde in het Museum voor Moderne Kunst (Musée Moderne) in Brussel.
Zijn voorstellingen spelen zich bij voorkeur af in het nachtleven, vaak in een wulpse sfeer van overspel en prostitutie.[9] Zijn naakten nemen suggestieve poses aan. Voorstellingen van elegante mondaine vrouwen dateren vooral uit het interbellum. In zijn uitbeelding van verleidelijke vrouwen was hij een volgeling van Félicien Rops.
Henri Thomas illustreerde ook boeken. Vlak nadat hij zijn opleiding afgemaakt had begon hij hier al mee. In 1898 publiceerde hij 40 illustraties in het homo-erotische werk L’Homme-sirène van Louis Didier die onder het pseudoniem Luis d’Herdy. In 1909 verscheen La muse, een gravure van Thomas, in de gedichtenbundel Au claire de la dune van Théo Hannon. In 1913 illustreerde hij de in beperkte oplage gepubliceerde erotische dichtbundel La Toison de Phryné van Théo Hannon met 11 gravures, waarvan twee in kleur. Ook illustreerde hij Du coeur aux lèvres door Lucien Solvay en Les Diaboliques door Jules Barbey d’Aurevilly. Werk van zijn hand verscheen ook in de vierde (1926-1927) en achtste (Volupté, 1935) series van La Gravure Originale Belge, een door het Comité de La Gravure Originale Belge in beperkte oplage voor abonnees jaarlijks uitgegeven set van portfolio’s met gesigneerd werk van de artiesten.

Henri Thomas woonde rond 1907 in de rue Hydraulique 44; tijdens het interbellum in de rue du Berceau 28 in Brussel. Hij overleed op 22 november 1972 in Brussel.
Het atelier en archief werd gekocht door de Galerij Engelen-Marx.

Tentoonstellingen

1906, Brussel: Cercle Artistique et Littéraire.
1906, Parijs: Salon de la Société Nationale des Beaux-Arts (L’habituée)
1907, Paris: Salon de la Société Nationale des Beaux-Arts (tentoongestelde werken: L’oiseau du paradis, Coin du Music Hall, Le rideau de zéphir).
1908, Paris: Salon de la Société Nationale des Beaux-Arts (Symphonie et comparaison (villageoise et citadine))
1909, Brussel: Cercle Artistique et Littéraire.
1910, Brussel: Cercle Artistique et Littéraire.
1910, Parijs: Societé Nationale des Beaux-Arts.
1912, Venetië: X° Biënnale van Venetië.
1921, Brussel: Cercle Artistique et Littéraire (Coquetterie), expositie met Alexandre Marcette en Victor Creten.
1926, Brussel: 10e Expositie van La Gravure Originale Belge, La Maison de Livre.
1988, Brussel: Art Déco Belgique 1920-1940, Museum van Elsene (Les désemparés (Ontredderd), L’étoile).