Tentoonstelling Marcel Mazy, in het Sportimonium 2006,  galerij Engelen-Marx

Tentoonstelling Marcel Mazy, in het Sportimonium 2006

galerij Engelen-Marx

Tentoonstelling Marcel Mazy

Marcel Mazy werd geboren op 1931-09-20 te Ougrée (Seraing) en groeide op in het atelier van zijn vader die meubelmaker was. Hij leerde tekenen bij Anton Marstboom en Ernest Albert aan de Academie van Antwerpen (1947-50). Daaarna studeerde hij aan het Hoger Instituut te Antwerpen , in de afdeling beeldhouwen bij Mark Macken en Henri Puvrez (1950-55). Jarenlang is hij assistent geweest van Mark Macken. Hij maakte studiereizen naar Italië, Spanje, Duitsland, Engeland, Tsjechië, Hongarije, Bulgarije, Denemarken en Noorwegen.
Naast kunstwerken in keramiek maakte Marcel Mazy houten en bronzen beelden. Later overtrok hij houten beelden met lood, maakte monumentale composities in ijzer, lood en aluminium en reliëfs in aluchromie (uitgeklopt, gekleurd aluminium). Daarna volgden de reeksen Kathedralen en Figuren in nabijheid van bomen uitgevoerd in hout en ijzer. Zijn beeldhouwkundig werk werd voorafgegaan door zwart-wit tekeningen met aanwijzingen voor de driedimensionale uitvoeringen. Beweging speelt een belangrijke rol in zijn gehele oeuvre, dezelfde basisbewegingen en houdingen vinden we terug bij uitbeeldingen van voetballers, basketters en tennissers. Belangrijke sporters vereeuwigde hij in kleurrijke wascotekeningen.
Zijn oeuvre is uitgevoerd in een geabstraheerde figuratieve vormentaal, in zijn eigen monumentale stijl. In de Nieuwe Gids schreef G.V.G. over Marcel Mazy: “M. Mazy is voorstander van de sobere lijn en de evenwichtige dosering. Zijn houten beelden hebben een monumentaliteit die herinnert aan de sculpturen van Henry Moore, doch ze zijn geen kopie van wat de beroemde Brit ooit maakte.
Zij wekken bewondering door hun verheven bezieling. Door hun streng verticalisme en hun sobere vormgeving groeien zij uit boven elke situering van beleefde feiten om binnen te treden in een wereld van zuivere ascese. Zij zijn de uitdrukking van een verheven levensvisie. Evenals Moore wordt Mazy vaak bekoord door de verhouding man-vrouw, doch wegens hun versoberde factuur en geïdealiseerde vormbeschrijving wordt die verhouding gesublimeerd in een spel van grote menselijke spanning.
Wegens zijn sterke geestelijk inhoud, zijn sobere lijn en zijn grote plasticiteit, is het werk van Marcel Mazy een treffende getuigenis voor de waarde van de hedendaagse figuratieve beeldhouwkunst.”
Zijn werk werd meermaals bekroond: in 1952 met de Tweede Prijs Bugatti, in 1954 met de Prijs van Lerius, in 1956 met de Meesterschapsbeurs, in 1968 met de Prijs Creatief Diamantjuweel van de provincie Antwerpen en in 1969 met de Prijs Beeldhouwkunst van de gemeente Vorst. Zelf werd hij meermaals onderscheiden: ridder in de Kroonorde, Burgerlijk Ereteken 1ste klas, zilveren medaille met Cordon de l’Ordre du Mérité Culturel de la Tshecho-Slowakie, ridder in de Leopoldsorde.
Door zijn huwelijk met een Spaanse uit Madrid (Maria Serrano) reisde hij tijdens vakanties (studiereizen) naar Spanje. In die periode begon hij aan Torero’s en ruiters of Don Quichots waarvan hij regelmatig afbeeldingen maakte. Hij realiseerde portretten van de Spaanse torero’s Manolete en El Cordobés, van Frans Luyckx in 1964 en van de componist Renier Van der Velden. Geïnspireerd door het sportgebeuren maakte hij talrijke voorstellingen van sportbeoefenaars: Jean-Marie Pfaff, de tennisster Martina Navratilova, het schaatsduo Jane Torvil en Christopher Dean.
Marcel Mazy ontwierp een veertigtal medailles die werden geslagen of gegoten bij Fonson. Jetons met diervoorstellingen zijn een collector’s item geworden, terwijl ze moesten dienen als entree-munt voor de Zoo van Antwerpen. Diverse onderwerpen verwerkte hij tot deze kleine formaten: medailles voor scholen zoals het 100-jarig bestaan van het NHISK; met dailles van directeur Mark Macken, 300 jaar Koninklijke Academie Antwerpen en 100 jaar Stedelijk Onderwijs Antwerpen; medailles voor politieke figuren zoals de gouverneur van de provincie Antwerpen Richard Declerck in 1964 en de Schepenen Wim Geldolf en Mathilde Schroyen; medailles voor politieke partijen met 100 jaar SP, en het Antwerps Liberaal Verbond en medailles voor handelaars en fabrieken in Hoboken zoals 100 jaar vestiging van Cockerill Yards Hoboken, Vereniging van garagehouders en 100 jaar Verbond van Handelaars van Goederen.
Voor Lode Craeybeckx ontwierp hij een portret en herdenkingsplaat.
Meerdere medailles met sportende kinderen ontwierp hij voor de stedelijke schoolkolonies Kindervreugd te Sint-Idesbald.
Marcel Mazy ontwierp ook trofeeën , waarvan één voor de architectenschool te Antwerpen, die gegeven werd aan leerkrachten bij het beëindigen van hun loopbaan. Andere artistieke kleinoden waren ontwerpen voor juwelen die uitgevoerd werden door Rochtus te Antwerpen.
Collega-leraar Jan Wittox betrok hem als kunstenaar herhaaldelijk bij verschillende bouwkundige projecten. Voor het gebouw van de mutualiteit in de Wittestraat te Antwerpen ontwierp hij bijvoorbeeld De Familie die in beton samen met de muur werd geconstrueerd. Hij werkte ook voor de Sobelisel-fabriek en voor een sportzaal in Vorst waarvoor hij muurversieringen maakte. Voor de kabelmaatschappij Integan ontwierp hij Meditatie. Voor de Nationale Bank te Antwerpen een metalen constructie, voor Ford Genk een monumentale Compositie en voor het RUCA te Antwerpen het 3 meter hoge beeld in hout en lood Onzekerheid. Gedurende 1 jaar werkte hij aan beelden (Tijl Uilenspiegel) voor het paviljoen ‘Oud-België’ op de Wereldtentonstelling van 1958 te Brussel. In deze periode deelde hij een atelier met schilder/publicist Jos Hermans aan het Sportpaleis te Antwerpen. Hij werd ook betrokken bij tentoonstellingen in het Middelheimpark te Antwerpen. Op de tentoonstelling 25 Jaar Middelheim werd zijn beeld Meditatie tentoongesteld. Dit werk past in een reeks met figuren in de nabijheid van kale bomen.
In 1975 stelde hij zijn werk tentoon op de Biënnale te Budapest en in het Erasmushuis te Brussel; in 1967 en 1981 exposeerde hij te Praag. Hij deed herhaaldelijk mee aan tentoonstellingen van ‘Het Pentagram’.
Hij huurde een atelier dicht bij het Zuid, maar besloot omwille van de kosten zijn atelier te verkopen aan de Galerij Engelen-Marx.
Hij is overleden te Antwerpen op 23.05.2014

Mieke Marx, Tentoonstelling Marcel Mazy, in Sportimonium 2005, bijlage bij nummer 3-4, p. 2-3.